مبادلات پیل‌های سوختی ایستگاهی در 2012 به هم در بخش سامانه‌های بزرگ مقیاس و هم سامانه‌های کوچک مقیاس به رشد خود ادامه داده است. حجم مبادلات تا پایان سال 2012 نسبت به سال 2011 ،50 درصد افزایش یافته است. حجم مبادلات سال 2012 ،%98 حجم پیش بینی شده در گزارش مروری صنعت 2012 سایت fuel Cell Today می باشد که این امر نشان دهنده‌ی قوی بودن این بخش و توانایی آن در ارائه خدمات تجاری است. میزان مگاوات مبادله شده در این سال حدود %97 مقدار پیش بینی شده در سال گذشته می‌باشد. بخش ایستگاهی بزرگتریین سهم را در مقدار مگاوات مبادله شده‌ی سالانه داشته بطوری که رقم مربوط به مگاوات این بخش در سال 2012 برابر 124/9مگاوات بوده که حدود 75% کل مگاوات مبادله شده در این سال را تشکیل می‌دهد.

پیش بینی می‌شود این رشد در سال 2013 نیز ادامه یافته و در این سال بازهم بخش توان ایستگاهی بزرگترین سهم را در حجم تبادلات داشته باشد.‌‌ بازارهای جدید منطقه‌ای برای ارائه سامانه‌های توان پشتیبان تجهیزات مخابراتی و‌ میکروCHP مناطق مسکونی باز گشایی شده و حمایت ها برای نصب پیل‌های سوختی در حد مگاوات ادامه دارد.‌ 

در زمینه تولید پیل‌‌های سوختی به منظور تأمین توان اصلی (اولیه) سه شرکت نقش غالب را دارا می‌باشند که عبارتند از: فیول سل انرژی، بلوم انرژی و کلیر ادج پاور (clearEedge power) که بازار عمده‌ی این سامانه همچنان ایالات متحده و کره می‌باشد. نکته جالب توجه این بازارها در مقایسه با بازارهای دیگر پیل‌سوختی در این است که در این فضای تجاری پنج نوع از شش نوع پیل‌سوختی با یکدیگر رقابت می‌کنند. معمولاً در هر بازار فقط یک یا دو نوع فناوری متفاوت با یکدیگر رقابت می‌کنند. بلارد همچنان در هر سال تعداد کمی از واحدهای ClearGen خود را به فروش رساند و این شرکت درصدد بود تا پایان سال 2012،‌ سامانه یک مگاواتی را در مرکز شرکت تویوتای آمریکا راه‌اندازی کند. این شرکت در اوایل سال 2013 اعلام کرد که یک سامانه کوچک‌تر 175 کیلووات را به blue lake Rancheria triba در شهرستان هومبوت کالیفرنیا فروخته است، سوخت این سامانه از طریق هیدروژن تولیدی از گازی‌سازی زیست‌توده‌ها تامین می‌شود. همچنین پتانسیل زیادی برای فروش سامانه cleargen 175کیلوواتی به شرکت چینی آزور وجود دارد. دو شرکت بلارد و آزور در پروژه‌های جهت ارائه پیل‌های سوختی کوچک‌تر برای توان پشتیبان تجهیزات مخابراتی با یکدیگر همکاری داشته‌اند. در هرحال به احتمال زیاد تعداد زیادی از پیل‌های سوختی برای تامین توان اولیه در چین و سرتاسر آسیا نصب خواهد شد. ای اف سی انرژی بزرگترین پروژه خود تا به امروز را اعلام کرد. این پروژه نصب یک سامانه پیل‌سوختی یک مگاواتی در تجهیزات Essex شرکت منابع شیمیایی صنعتی انگلستان(ICL) می‌باشد. در حال حاضر ICL آزمایش سامانه پیل‌سوختیBeta شرکت ای اف سی را دست اجام دارد و در صورت اخذ نتیجه مثبت، سامانه بزرگتری را در زمان مقتضی نصب خواهد کرد. اتحادیه اروپا(EU) بر روی این پروژه سرمایه‌گذاری نموده که مبلغ این سرمایه‌گذاری تا 6 میلیون یورو تخمین زده شده است.

کهنه کار صنعت پیل‌سوختی UTC power سرانجام در اوایل سال 2013 برند پیل‌سوختی خود را به شرکت clearedge power فروخت. در حال حاضر UTC هیچ فعالیتی در بخش پیل‌سوختی ندارد؛ این مورد به تفصیل بیشتر در بخش توسعه الکترولیت در صفحه 33 بحث خواهد شد.علی رغم آینده نامعلوم تجارت پیل‌های سوختی، در طول سال گذشته مشتریان آمریکای شمالی و آسیایی اقدام به خرید چندین سامانه کرده‌اند. شرکت سامسونگ کره تعدادی از واحدهای پیل‌سوختی را برای نصب در ساختمان‌های شناخته شده‌ای مانند مرکز بین‌المللی سرمایه‌گذاری بوسان و برج جهانی لوته (MW0/8) خریداری کرده و هفت سامانه نیز برای تجهیزات mw 3 متعلق به صنایع عمومی kosepخریداری شده است. فرصت تجاری جدیدی برای جذب مشتریان شناخته شده داخلی در حال شکل‌گیری است. شرکت مخابراتی پهن باند ایالات متحده وریزون مبلغ صد میلیون دلار (65میلیون یورو)را برای پروژه توان خورشیدی و پیل‌سوختی هزینه کرده است که در این پروژه واحدهای پیل‌سوختی برای نوزده برج مخابراتی در هفت ایالات آمریکا نصب خواهد شد. همچنین شرکت Pratt & Whitney که یک شرکت سازنده موشک در کالیفرنیاست و «آژانس ایالتی کیفیت هوا» به اتفاق هم چندین واحد 400 کیلوواتی را نصب کرده‌اند. 

شرکت بلوم انرژی همچنان به پیشرفت خود در بازار آمریکا ادامه داده و در حال حاضر ساخت کارخانه جدیدی در East Coast در ایالات دلاویر آغاز کرده است. بخشی از سرمایه مورد نیاز برای ساخت این واحد در حدود 16/5میلیون دلار (10/7میلیون یورو) توسط تشویق‌های مستقیم دولت ایالتی دلاویر تامین شده است. در صورت تکمیل پیش‌بینی می‌شود حدود 900 فرصت شغلی در این ناحیه ایجاد کند. اولین سامانه تولید شده در کارخانه جدید متعلق به Delmarva Power است که در حال ساخت دو نیروگاه بزرگ پیل‌سوختی در این ایالات است. این دو نیروگاه حدود MW30 توان شبکه الکتریسیته را تامین خواهند کرد. ساخت این واحد برای این ایالات بدون مسئله نبوده و مشکلاتی را نیز به همراه داشته زیرا عقد این قرارداد مستلزم افزایش اجباری هزینه مصرف‌کنندگان بوده که زیاد مورد استقبال مشتریان نمی‌باشد. کارخانه West coast متعلق به بلوم انرژی در کالیفرنیا در طول 1سال مشتریان زیادی برای خرید داشته است. شرکت Target به عنوان دومین خرده فروش در آمریکا (از نظر بزرگی) دو محصول بلوم را برای تامین توان فروشگاه‌های خود در سانفرانسیسکو و پاسادنا به صورت آزمایشی خریداری نمود. چنانچه مرحله آزمایشی با موفقیت به پایان برسد این شرکت پیل‌های سوختی را در فروشگاه های East coast نصب خواهد کرد زیرا در طول سال های اخیر مدت زمان قطع برق به طور معمول روند افزایشی داشته است. AT &T نیز سفارش یک پیل‌سوختی بلوم 6/9 مگاواتی را داد. علی رغم اینکه هزینه ی الکتریسیته تولیدی بیشتر از هزینه برق شبکه است. قیمت در توافق نامه خرید توان به صورت ثابت درج شده است و محصول «سرور انرژی» بلوم قادرند به صورت قابل اطمینان و بدون قطعی،توان مورد نیاز را تامین کنند به گونه ای که نیاز به منبع توان پشتیبان دیگر نیست. سرورانرژی یک مگاواتی شرکت بلوم توان مورد نیاز بخش اداری شرکت آمریکایی هوندا موتور را تامین خواهد کرد و قرار است سامانه‌های 600 کیلوواتی بلوم‌باکس برای تامین توان یک ساختمان جدید که ادعا می‌شود پس از تکمیل در سال 2014 بزرگترین ساختمان اداری بدون کربن آمریکا خواهد بود، مورد استفاده قرار گیرد؛ برای نائل شدن به این هدف در پیل‌‌های سوختی این ساختمان به طور مستقیم از بیوگازها استفاده می‌شود. مدیر مالی شرکت بلوم در مصاحبه ای با GigaOM در آگوست سال 2012 اشاره می‌کند که شرکت در رسیدن به نقطه سر به سر در «نیمه راه» است. kurtz اضافه می‌کند که شرکت در هر شش ماه مبلغ سرمایه‌گذاری را دو برابر کرده و نصب سامانه‌های بیشتر پیل‌سوختی به معنی کاهش هزینه‌هاست. در مصاحبه‌ ی دیگری که Kurtz بعد از این مصاحبه سال 2012،با مجله ی fortune انجام داد، اظهار داشت که این شرکت در سال 2012 درآمد ناخالص مثبت داشته و در سال 2013 به دنبال سود دهی است.

Fuel cell today امیدوار است تا در طول سه سال آینده شاهد سوددهی شرکت‌های بزرگ فعال در زمینه‌ی پیل‌سوختی باشد، اما سوالی که در اینجا در خصوص شرکت بلوم مطرح می‌شود این است که چه مقدار زمان نیاز خواهد بود یا به چه میزان نیاز به فروش اولیه سهام (IPO) خواهد بود تا سرمایه ی سرمایه گذاران فعلی به مبلغ 2/1 میلیارد دلار (778میلیون یورو) باز پرداخت شود؟

آخرین شرکت در این بازار،(FCF) Fuelcell Energy تاکنون موفق‌ترین شرکت در این زمینه بوده که موفقیت‌های آن همچنان در سال 2012 ادامه داشته و در سال 2013 نیز تداوم پیدا خواهد کرد. این شرکت ظرفیت تولید خود را درآمریکا افزایش داده و به‌طور همزمان موافقت‌نامه‌ای را با شرکت کره‌ای پوسکوانرژی، برای ساخت کامل سامانه‌های پیل‌سوختی در کره در سال 2014 امضا نمود. تاکنون پوسکو،کیت‌های پیل‌سوختی را از FCE تحویل گرفته و تجهیزات جانبی را در آن نصب می‌نمود؛ این قرارداد به منزله‌ی باز شدن درهای بازارهای آسیایی برای FCE و یک درآمد حاصل از فروش فناوری ارزشمند در آینده محسوب خواهد شد. در نتیجه تداوم همکاری‌ها با پوسکو شرکت FCE خبر مربوط به بزرگترین سفارش خود تا این تاریخ را در نوامبر 2012 اعلام نمود که راجع به کیت‌های 121/8مگاواتی پیل‌سوختی بود؛ این، بزرگترین سفارش در تاریخ صنعت پیل‌سوختی محسوب می‌گردد. پیش‌بینی می‌شود تبادلات در ماه مه 2013، پس از تکمیل تحویل سفارشات قبلی، آغاز گردد. استفاده از پیل‌های سوختی FCE در نیروگاه‌های کره‌ای، گویی به بازار داخلی در آمریکا، جانی دوباره داد. در آوریل 2013 خبر سفارش نیروگاه پیل سوختی 14/9مگاواتی در بریپورت کنکتیکات اعلام شد که در صورت نصب، بزرگترین نیروگاه پیل‌سوختی در آمریکای شمالی خواهد بود. علاوه بر کره و امریکا، در اروپا نیز نصب‌های کوچکی توسط شعبه FCE در آلمان و0کانادا در حال شکل‌گیری است؛ ساختمان واکی-تاکی واقع در خیابان فنچورچ لندن نیز از پیل‌سوختی 300 کیلو واتی برای تامین برق، آب گرم و تهویه هوا از طریق چیلر جذبی استفاده خواهد کرد. شرکت ساختمانی آلمانی به نام BAM Deutschland نیز در حال نصب یک سامانه 300 کیلوواتی در ساختمان تحقیقات فدرال است و شرکت FCE در اوایل سال 2013، یک توافق نامه‌ی خدماتی ده ساله با صنایع خدمات برق امضا کرد تا خدمات تعمیر و نگهداری دستگاه نصب شده FCE را که از سال 2010در حال کار است برعهده گیرد. FCE در کانادا نیز در حال نصب یک پیل‌سوختی در یک سایت دفن زباله است تا گازهای تولیدی در سایت را به‌کار گیرد. کسب موفقیت در این مورد می‌تواند موجب گردد تا سایت‌های دفن زباله بیشتری از این فناوری استقبال کرده و به این ترتیب گازی که اغلب بدون هیچ نفعی سوزانده می‌شد به‌کارگرفته شده و بتوان با استفاده از آن گرما و برق تولید نمود.

طبق اعلام شرکت مشاور انرژی delta-ec فروش میکروسامانه‌های پیل‌سوختی مولد همزمان برق و گرما (میکروchp) برای اولین بار در سال 2012، از فروش سامانه‌های معمول ميکرو chp‌های پیش گرفت. به‌طوریکه 64% فروش جهانی را به خود اختصاص داد. قدرت گرفتن فناوری میکرو chpها به‌دلیل برنامه‌ی ene-farm ژاپن بود، چرا که طبق این برنامه باید حدود 50،000 سامانه در سال 2013 نصب ‌شود. از زمان ورود ene-farm به عرصه تجاری و توسعه و بهینه‌سازی این برنامه نه تنها کارآیی و دوام‌پذیری بهبود یافته بلکه این طرح باعث کاهش هزینه‌ها نیز شده است. خروجی الکتریکی آخرین مدل پیل‌های سوختی پلیمری موجود در بازار بین 700 وات و750 وات بوده و راندمان کلی آن برابر با 95% می‌باشد. هم‌چنین عمق این دستگاه به مقدار 17% کاهش یافته به‌طوری که فضای کمتری را برای نصب نیاز دارد و قیمت خرده‌فروشی آن قبل از سوبسید برای 2 میلیون ین(21،000دلار و13،500یورو) است. مطمئناً پس از اعمال مشوق‌های مالی، از قیمت این سامانه کاسته شده ودر برخی موارد 25% کاهش قیمت خواهیم داشت. پس از حضور موفق این میکرو chpهای پیل‌سوختی در ژاپن، ورود شرکت‌های جدید به این بازار تجاری دور از ذهن نبود. در سپتامبر2012، شرکت هوندا رسما اعلام نمود که قصد دارد با همکاری شرکت NGK SPARK PLAY نوعی میکروسامانه CHP از نوع اکسیدجامد را برای استفاده در مناطق مسکونی ارائه دهد. تولیدکنندگانEne-farm در ژاپن به دنبال انتقال این موفقیت داخلی به خارج از مرزها بوده و قصد دارند تا با همکاری دو شرکت سامسونگ و Viessmann ، فناوری پیل‌سوختی خود را در اروپا عرضه نمایند. آلمان پس از ژاپن در جایگاه دوم جهان قرار دارد به طوریکه در پروژه callux، در فاصله زمانی سپتامبر 2008تا پایان سال 2012، 350 سامانه در آلمان نصب گردید. طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده پروژه callux تا سال 2015 ادامه دارد. به‌تازگی دست‌اندرکاران این پروژه، تجربیات خود را در اختیار نمایندگان برنامه جدید آزمایشی میدانی میکرو chp در سرتاسر اروپا که ene نامیده می‌شود، گذاشته‌اند. این پروژه کار خود را در اکتبر 2012 آغاز نمود. در طرح ene-field حدود 27 شرکت که شامل نه شرکت اروپایی تولید کننده پیل‌سوختی می‌شود، با یکدیگر همکاری می‌کنند و هدف این پروژه نصب حدود1000 میکروسامانه chp پیل‌سوختی در 12 کشور عضو و در عرض پنج سال است. هزینه پروژه ene-fieled 53 میلیون یورو خواهد شد که مبلغ 26میلیون یورو را اتحادیه اروپا زیر نظر برنامه چارچوبی پنجم پرداخت خواهد نمود. Elcore در جولای 2013 رسما اعلام نمود که در طول پروژه، 135 سامانه 300واتی را نصب خواهد کرد که طبق پیش‌بینی‌ها اولین مرحله نصب به احتمال زیاد در آلمان خواهد بود. مدت زمان آزمایش میدانی توسط تولیدکنندگان سه سال خواهد بود که زمان و محل شروع کار توسط خود تولیدکنندگان تعیین می‌گردد. در این پروژه شرکت ceres power بخش قابل توجهی از فناوری خود را به کار گرفته است؛ پس از هفت سال کناره گیری، در حال حاضر این شرکت توجه خود را معطوف به فناوری استک پیل‌سوختی کرده و به صورتی فعال به دنبال پیوستن با شرکت هایی در اروپاست. در ژولای 2013 این شرکت اعلام نمود ceres با بزرگترین سازنده‌ی بویلر کره‌ی جنوبی به نام KD Navien ، شریک شده است و هدف این شرکات تست محصولات و تولید اولیه میکروسامانه chp برای بازار تجاری کره است. KD Navien صادرکننده اصلی بویلر به ایالات متحده بوده و بنابراین در صورت موفقیت آمیز بودن این شرکات، فرصت‌های تجاری خوبی برای ceres فراهم خواهد شد. 

Ceramic ful cells (cfcl) یکی از شرکت‌های موفق در پروژه‌ی اروپایی SOFT-PAC است و نصب‌های خود را تا سال 2014 ادامه می‌دهد. در این پروژه CFCL به منظور نصب حداکثر 100 میکروسامانه CHP پیل‌سوختی در مناطق مختلف در آلمان و بریتانیا با صنایع خدمات عمومی E.ON ، تولیدکننده سامانه‌های حرارتی Ideal و شرکت کنترل نرم افزاری HOMA پیوسته است. این شرکت کارخانه تولیدی انحصاری BlueGen را در هنسبورگ آلمان بوده که ظرفیت تولیدی آن برابر 1000 سامانه در سال خواهد بود. در آوریل 2013 شرکت CFCL سفارشی از تامین کننده انرژی آلمانی EWE مبنی بر ارسال60 واحد تا پایان سال دریافت کرد. مبادله این واحدها آخرین مرحله قرارداد مابین دو شرکت مربوط به سال 2010 می‌شود. 

دولت ایالات نورث راین وستفالن، یارانه‌هایی را به میکرو واحدهایchp با راندمان بالا اختصاص داد تا از این طریق قیمت این واحدها را متعادل سازد. این طرح تا سال 2017 ادامه خواهد شد. طبق این طرح 45 درصد هزینه سرمایه اضافی میکرو chp پیل‌سوختی BlueGen نسبت به فناوری‌های متداول پوشش داده می‌شود که این به معنای کاهش حدود 10،000 یورویی قیمت برای مصرف‌کننده می‌باشد. Cfcl طبق برنامه تدوین شده اولین واحد خود را در مارس2013 به فروش رساند و قصد دارد تا پیش از 2015 حدود600 واحد را در این کشور نصب کند. 

در تابستان 2013 Cfcl پروژه‌ای را در بریتانیا آغاز کرد که هدف آن ارائه واحدهای BlueGen کاملا تامین ملی شده برای منازل اجتماعی، مدارس و بنگاه‌های کوچک بود. علاوه بر برخورداری از نرخ های مناسب تعرفه feed-in در بریتانیا، Cfcl توانست با نتظیم قرارداد سرمایه‌ای مورد نظر خود، هزینه‌ی این واحدها را پوشش دهد و این در حالی بود که مشتریان نیز از مزایای یک سامانه پیل‌سوختی مجانی بهره‌مند شده و با امضاء یک قرارداد ده ساله، هزینه الکتریسیته کاهش می‌یافت. Feed-in tariff: سیاستی است که جهت تسریع فرآیند سرمایه‌گذاری در زمینه فناوری انرژی های تجدیدپذیر صورت گرفته است. این هدف با عقد قراردادهای طولانی مدت با تولیدکنندگان انرژی های تجدیدپذیر که معمولا براساس هزینه تولید مربوط به هر فناوری سامانه محقق می‌گردد. شرکت حامی نیز هزینه سرمایه گذاری شده خود را از طریق پرداخت‌های تعرفه feed-in جبران می‌کند؛ پیش بینی می‌شود که تا زمان پایان قرارداد یعنی پس از اینکه پیل‌سوختی به مشتری داده شد ، 9-6% از سرمایه بازگردانده می‌شود.

به لطف حمایت دولت آمریکا و بودجه قانون بازیابی 2009 استفاده از پیل‌های سوختی به عنوان سامانه‌های توان پشتیبان در صنعت مخابرات رونق گرفته و مرسوم شده است. مشتریان سراسر جهان از مزایای این فناوری برخوردار گشته و با استفاده ازسامانه‌های توان پیل‌سوختی در هزینه‌های خود صرفه‌جویی می‌کنند. ما در بازنگری صنعت پیل‌سوختی 2012 و پس از مشاهده افزایش سفارشات در سال2012 اظهار داشتیم که سال 2013 یک سال شاخص برای سامانه‌های پیل‌سوختی توان پشتیبان در بخش مخابرات خواهد بود. گذشت ماه‌های اولیه سال‌های 2013، تاییدی برای این ادعاست. شرکت بلارد اعلام کرده که فروش سامانه های ElectraGen™ این شرکت از دسامبر تا ژانویه، در آسیا و آفریقا از مرز 400 واحد فراتر رفته است. بلارد پس از کسب دارایی‌های Idatech در آگوست 2012، شروع به عرضه ی دو نوع سامانه توان پشتیبان با سوخت هیدروژن و با سوخت متانول نمود. سامانه‌های با سوخت متانول از استقبال بیشتری برخوردار گشت به طوریکه بلارد پس از گذشت هشت ماه از کسب این فناوری، بیشتر از 500 سامانه با سوخت متانول را به فروش رساند. در بخش سوخت و زیرساخت ها در صفحه 22، توضیحات بیشتری راجع به مزایای استفاده از متانول به عنوان سوخت ارائه خواهد شد.

در طول طوفان در اکتبر 2012 در ساحل غربی ایالات متحده، پیل‌های سوختی توان برج های مخابراتی را تامین کرده و این برج ها پاسخگوی مشتریان فراوان خود در نیویورک، نیوجرسی وکنتیکات بودند. Altergy بیش از 60 سامانه پیل‌سوختی نصب شده، در نواحی آسیب دیده از طوفان دارد و طبق گزارشات تمام این پیل‌ها در خلال مدت طوفان و پس از آن به مدت معمولی به کار خود ادامه دادند. افزایش قابلیت اعتماد پیل‌های سوختی درضمن بروز چنین حوادث مشابهی، باعث افزایش علاقه در به‌کارگیری این فناوری در سطح جهان خواهد شد. با افزایش روزافزون کاربران تلفن همراه در آسیا به‌خصوص در چین، این منطقه یک بازار بالقوه عظیم برای فناوری پیل‌سوختی محسوب می‌شود. شرکت‌های بسیاری از قبیل VN, Relion ، future E، و بلارد به دنبال همکاری با شرکت های بزرگ مخابراتی هستند. تلاش‌های شرکت‌های پیل‌سوختی در آمریکا نهایتاً منجر به گرفتن سفارش بزرگ شده و امید است که در چین که خانه 2 شرکت از سه شرکت بزرگ شبکه ارتباطات سیار در جهان است، این اتفاق رخ دهد. china mobile، china telecom در حال آزمایش پیل‌های سوختی هستند.

در مارس 2013، شرکت تابعه بلارد به نام دانترم پاور که به منزله‌ی مرکز توسعه‌ی سامانه‌های پیل‌سوختی توان پشتیبان شرکت بلارد است طی قراردادی مبلغ 2میلیون دلار سرمایه از شرکت چینی آزور دریافت کرد. آزور از طریق این قرارداد 10درصد سهام دانترم را خریداری کرد و قصد دارد تا به شرکت بلارد در خصوص ورود به بازار چین کمک کند؛ هردوی این شرکت‌ها برروی آزمایش میدانی سامانه‌های توان پشتیبان برای شرکت china Mobile فعالیت دارند. یکی از جاذبه‌های فناوری پیل‌سوختی برای مشتریان صنایع مخابراتی، امکان گسترده جایگزین نمودن سوخت‌هایی از قبیل دیزل است چرا که گذشت زمان نشان داده شرایط سرقت سوخت دیزل آسان است. یکی از فعالان عرصه مخابرات در فیلیپین سامانه‌هایی را با سوخت متانول نصب نمود اما متوجه شده در برخی موارد حتی متانول نیز سرقت می‌شود. به همین دلیل این شرکت به دنبال آزمایش یک محصول جدید شرکت آکتا با نام آکتاپاور است. آکتاپاور یک سامانه توان پشتیبان خود احیاء کننده بوده که در آن از یک پیل سوختی و یک الکترولیزر استفاده شده است. این بدان معناست که این سامانه می‌تواند به صورت خودکار و بدون نیاز به سوخت‌گیری مجدد به عنوان منبع توان پشتیبان عمل نماید. چنانچه در حین کار توان شبکه قطع گردد، این واحد قادر است تا با استفاده از ذخیره هیدروژن خود، توان مورد نیاز را تامین نماید و زمانیکه مجدداً برق شبکه وصل شود، این واحد با استفاده از الکترولیز آب مخزن سوخت خود را پر خواهد نمود. همچنین آکتا درگیرپروژه‌هایی است که هدف آن ایجاد امکانات لازم جهت استفاده از آب باران می‌باشد که به این ترتیب می‌تواند از پر بودن ذخایر آب این واحد اطمینان حاصل کرده و نیاز به اقدامات تعمیر و نگهداری را کاهش دهد.