به دنبال انجام مطالعات امکان‌سنجی و تحلیل جذابیت پیل سوختی و تدوین استراتژی توسعه فناوری آن در کشور (مطالعات مبنا) و تدوین پیش‌نویس سند راهبرد ملی توسعه فناوری پیل سوختی کشور در اواسط سال 1383، این پیش‌نویس پس از تأیید کمیته راهبری پیل سوختی در فرآیند تصویب در هیأت دولت قرار گرفت. لکن به دلیل تغییرات پیش آمده در دولت، دبیرخانه ستاد توسعه فناوری پیل سوختی در وزارت نیرو تعریف و تصویب مفاد سند به دولت بعدی منتقل گردید. 

پس از تثبیت دولت جدید کمیته راهبری پیل سوختی مجدداً در تیرماه سال 1385 با توجه به رایزنی‌های به عمل آمده با کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی و کمیسیون زیربنایی دولت، مصمم گردید تا جهت زمینه‌سازی جهت تصویب سند، برنامه‌ریزی عملیاتی سند را به انجام برساند. لذا، این فعالیت از مردادماه 85 آغاز گردید و ظرف مدت چهار ماه در آذرماه 85 تقدیم کمیته راهبری پیل سوختی گردید.

در برنامه عملیاتی سند راهبرد ملی توسعه فناوری پیل سوختی در بخش اول و با توجه به تأکیدات اعضای محترم کمیته ، متدولوژی‌های علمی پیاده‌سازی استراتژی و برنامه عملیاتی بررسی گردید و از میان آنها با نظر و راهنمایی مشاوران تیم برنامه‌ریزی عملیاتی، متدولوژی مناسب انتخاب گردید. براین اساس و با توجه به مطالعات مبنا و دسترسی به اطلاعات لازم برای برنامه‌ریزی، برای تمام سطوح سند از چشم‌انداز، اهداف کلان، استراتژی‌ها و اقدامات، شاخص دستیابی تعریف گردیده و هریک از سطوح نیز به فعالیت‌های جزئی تر شکسته شد و در نهایت برای آخرین سطح فعالیت‌ها، شاخص‌های دستیابی، شاخص‌های پیشرفت، هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم، مجری پیشنهادی و زمان مورد نیاز تعیین گردید و برای هر اقدام، برنامه زمان‌بندی طراحی شد.سپس بر اساس نتایج بدست آمده از فعالیت‌ها و برنامه زمان‌بندی، ره‌نگاشت یا نقشه راه سه تکنولوژی استراتژیک سند تهیه گردید. 

به عنوان آخرین گام در فرآیند برنامه‌ریزی عملیاتی ره‌نگاشت تدوین خواهد شد. ره‌نگاشت نمایانگر ارکان اساسی فرآیند پیاده‌سازی استراتژی و خروجی فرآیند برنامه‌ریزی عملیاتی می‌باشد. نمایش کلیه سطوح راهبردی از چشم‌انداز تا فعالیت‌ها، تقدم و تاخر حاکم در سطوح مختلف به‌ویژه در سطح اقدامات و فعالیت‌ها، زمان‌بندی تحقق هر سطح به همراه منابع اختصاص یافته و در نهایت معرفی متولیان هر یک از سطوح اجزای تشکیل‌دهنده ره‌نگاشت می‌باشند.

تجربه انجام پروژه‌های تدوین برنامه استراتژیک در سازمان‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از این استراتژی‌ها یا هیچگاه پیاده نشده‌اند و یا در مسیر پیاده‌سازی با موانع زیادی روبرو شده‌اند. در بررسی علل این موضوع دو دلیل عمده قابل تامل است. اول اینکه سازمان‌ها معمولاً با قابلیت‌های مدیریتی اداره می‌شوند. حال آنکه پیاده‌سازی استراتژی در کنار توانمندی‌های مدیریتی نیازمند برنامه می‌باشد. دلیل دوم این امر، وجود شکافی است که بین لایه استراتژیک و لایه عملیاتی سازمان‌ها وجود دارد. آنچنانکه در بسیاری از موارد، در حالی که استراتژی‌های ارزشمندی بر روی کاغذ باقی آمده‌اند، تصمیمات و برنامه‌های اجرایی بدون توجه به استراتژی‌ها و سیاست‌ها به اجرا گذاشته می‌شود. هرچند این دو عامل تا اندازه زیادی با هم مرتبط است ولی فقدان یک سازوکار مناسب برای تبدیل استراتژی به برنامه و اهداف عملیاتی و روزمره نیز یک علت اصلی در ایجاد این شرایط به شمار می‌آید. بنابراین مرحله پایانی (و یا یکی از مراحل پایانی) در فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک، تدوین برنامه عملیاتی است که یکی از مهمترین دستاوردها در این مرحله، تهیه نقشة راه می‌باشد که نمایانگر ارکان اساسی فرآیند پیاده‌سازی استراتژی و خروجی اصلی فرآیند برنامه‌ریزی است. هر چند باید تاکید کرد که هیچ گاه ره‌نگاشت نمی‌تواند جای راهبر را بگیرد و کلید به کارگیری این الگو در پیاده‌سازی استراتژی قابلیت‌های هنرمندانه راهبری است. آنچنانکه استفاده از تکنیک‌ها و متدولوژی‌های تدوین و پیاده‌سازی استراتژی در فقدان قابلیت‌هـــای راهبری نمی‌تواند به تحول سازمانی منجر شود.

این ره‌نگاشت‌ها عبارتند از: 

 ره‌نگاشت توسعه و تجاری‌سازی پیل سوختی PEM 

 ره‌نگاشت توسعه و تجاری‌سازی پیل سوختی SOFC

 ره‌نگاشت توسعه و تجاری‌سازی سیستم فرآورش سوخت (Fuel Processing) .

همان‌گونه که از اشکال فوق پیداست برای هر اقدام شاخص دستیابی، مدت‌زمان اجرا و نیز ترتیب زمانی انجام هر یک در کنار سایر اقدامات مرتبط ارائه شده است. لازم به ذکر است که هر یک از اقدامات نیز به فعالیت‌های مجزا شکسته شده است و برای هر یک از این فعالیت‌ها نیز شاخص دستیابی، زمان، هزینه و مجری تعیین گردیده است.